تفاوت حق اولاد و عائله مندی

تفاوت حق اولاد و عائله مندی

تفاوت عائله مندی و حق اولاد چیست؟هزینه عائله مندی چیست؟آیا با هم

تفاوت دارند؟ اگر ندارند چرا در لیست حقوق برخی شرکتها در دو گزینه مجزا

آورده می شوند؟ برخی کارشناسان بر پرداخت هردو تاکید دارند؟

آنچه در مواد ۸۶ و ۸۷ قانون تامین اجتماعی ذکر شده، اگرچه تحت عنوان عائله

مندی آمده ولی در واقع حق اولاد است و پرداخت آن بابت فرزندان است و همسر

را شامل نمی شود. مورد دیگری که مربوط به حق عائله مندی باشد، در قانون

کار نیامده است، مگر اینکه کارفرما در این زمینه مزایای دیگری برای کارگر یا کارگران

خود منظور کرده باشد که تعهدات مربوط به آن معتبر و قابل اجرا خواهد بود.

مبلغ کمک عائله مندی برای هر فرزند در ماه معادل سه برابر حداقل مزد روزانه

کارگر ساده در مناطق مختلف است و شرایطی دارد بدین قرار: بیمه شده حداقل

سابقه پرداخت حق بیمه ۷۲۰ روز کار را داشته باشد. ا سن فرزندان او از ۱۸ سال

کمتر باشد یا منحصرا به تحصیل اشتغال داشته باشند و تا پایان تحصیل یا در اثر

بیماری یا نقص عضو طبق گواهی کمیسیون های پزشکی موضوع ماده ۹۱ قانون

تامین اجتماعی قادر به کار نباشند.

کارفرما قبل از پرداخت حق عائله مندی لازم است سابقه بیمه کارگر را از سازمان

استعلام کند و در صورت وجود سابقه لازم (۷۲۰ روز) حق عائله مندی را بپردازد.

لازم به توضیح است که عائله مندی فقط به مشمولین قانون تامین اجتماعی و

قانون کار تعلق می گیرد و به مشمولین صندوق های دیگر، که در ساعات خاصی

در کارگاههای مشمول قانون کار اشتغال دارند ولی مشمول صندوق تامین اجتماعی

نمی شوند، قابل پرداخت نیست.

شرایط عائله مندی

در صورتیکه سن یکی از فرزندان از ۱۸ سال بیشتر باشد، دیگر حق عائله مندی به

او تعلق نمی گیرد و تا زمانی که گارگر دارای فرزند باشد که شرایط حق عائله مندی

را دارد فرزند اول حذف شده و فرزند دیگر جایگزین او خواهد شد،و کارگر هم چنان حق

عائله مندی را دریافت خواهد کرد و البته شایان ذکر است یکی دیگر از شرایط حق عائله

مندی کارگران شرط داشتن ۷۲۰ روز سابقه کاری و سن کمتر از ۱۸سال فرزندان (در صورتی

که سن فرزندان بیشتر از ۱۸ باشد باید اشتغال به تحصیل داشته یا از کار افتاده باشند تا

بعد از ۱۸ سالگی نیز به آنها حق اولاد یا حق عائله مندی تعلق گیرد )بود که میزان آن سه

برابر حداقل حقوق و دستمزد روزانه کارگر محاسبه می شود.
در واقع در شرایط حق عائله مندی این حق فقط برای فرزندان در نظر گرفته شده است و

کارگرهایی که پس از مشغول به کار شدن صاحب فرزند شده اند تا زمانی که سابقه بیمه

پرداختی آنها به ۲ سال نرسیده باشد حق عائله مندی به آنها تعلق نمی گیرد و فقط کمک

هزینه ازدواج است که در این مدت به زوجینی که دارای ۲ سال سابقه پرداخت بیمه داشته

و شاغل هم باشند معادل یک ماه مزد خود را از سازمان تامین اجتماعی به عنوان کمک

هزینه ازدواج دریافت می کنند.
این حقی مسلم و قانونی بوده و وظیفه سازمان تامین اجتماعی است که آن را به دارندگان

تمامی شرایط پرداخت نماید.
در بخش های خصوصی حق اولاد همان حق عائله مندی محسوب میشود ولی در شرکت ها

و یا سازمان های دولتی به دلیل هماهنگی در نظام پرداخت حق عائله مندی جدا از حق اولاد

محاسبه می شود.
حق عائله مندی معاف از بیمه می باشد.

محاسبه حق عائله مندی

محاسبه حق عائله مندی یا همان حق اولاد در بخش بخش خصوصی حداقل دستمزد

سالانه را در عدد ۳ ضرب کرده و جواب بدست آمده را در تعداد فرزندان ضرب نماییم به عبارتی :
۱ × حداقل دستمزد روزانه × ۳ = حق اولاد برای یک فرزند
۲ × حداقل دستمزد روزانه × ۳ = حق اولاد برای دو فرزند